Woensdag 30 augustus 2017 – 17:15 – Arusha, Tanzania ( over dinsdagavond )

Hey iedereen. Gisteren had ik echt een leuke en boeiende namiddag/avond. Mandy (van mijn nieuw project) was langsgekomen en zou mij de volgende dag ( vandaag dus ) een rondleiding geven op haar project en me eindelijk wegwijs maken in waar ik zou kunnen aansluiten (Al zal ik daar helaas nog moeten op terugkomen :p ). Maar bon op dat moment : mijn motivatie was terug geprikkeld. Ik ben ’s avonds gaan sporten in de lokale gym die hier juist aan het einde van mijn straat is. Er was een groepsles aerobics. Die Afrikanen hebben energie man ! Ik kon helemaal niet mee en het was lachwekkend om te zien maar het was zo ontspannend ! Straks ik sowieso terug ! Het was ook aangenaam om op deze manier contact te maken met lokale jonge mensen; ze keken al uit naar mijn komst vandaag ! Ik zou zeggen dat ik s’ avonds mijn voetjes onder tafel mocht schuiven maar Afrikanen eten eigenlijk niet aan tafel. We zitten allemaal in een zetel met ons bord. Een beetje onhandig, zeker voor mij, maar mijn familie kan erom lachen en het is enorm gezellig. Eigenlijk krijg ik hier écht lekker eten. Gisteren kreeg ik een soort omelet met frietjes erin verwerkt en verse groentjes. Er kwam plots een vriend van de familie langs, een militair, die dan besloot om mee te eten (zo gaat dat hier dus ook) en zo werd alles verdeeld. Hij kwam echter niet met lege handen: hij had stukjes gebakken antiloop mee. Het was niet zo slecht, maar toch niet mijn ding. Ik voelde me op dat moment eigenlijk echt thuis bij mijn familie. Ik herinnerde mij trouwens dat ik enkele cadeautjes voor hen mee had die in mijn vertraagde bagage zaten dus ik overhandigde die na het eten. Mamma Grace gaf ik twee mooie sjaals en een stuk ossengalzeep. Ze was gefascineerd door dat laatste toen ik haar uitlegde waarvoor het diende. Mr. Bille was ook geïnteresseerd om te weten waarvoor het diende. Het is eigenlijk gewoon een heel goed middel om vlekken te verwijderen. Hij claimde het cadeau meteen als zijn bezit vanaf dat moment. Mamma ging dan de sjaals houden. Ik had ook een klein setje met nagelgerief mee ( knipper, vijl,…) en ook dat wou Mr. Bille meteen voor zich houden. Mamma vond dat prima. Ik ben blij dat ik de tip had gekregen om vooral praktische zaken mee te brengen. Zoals de man van mijn organisatie al vertelde brengen veel vrijwilligers een souvenir mee uit eigen land. Zo heeft Mamma in haar kast honderden klompjes en kaasbollen staan. Zelfs een popcornmachine die ze uitstalt maar niet kan gebruiken. Ze waren mij dan ook heel dankbaar voor de kleine maar handige cadeautjes. Ik was van plan om ’s avonds nog een beetje te gaan schrijven maar ik ben beneden blijven plakken want de conversaties werden plots heel boeiend. Ik schrijf er vanavond verder over want ga me nu omkleden om naar de fitness te gaan !